een weekje boot rond Komodo
Blijf op de hoogte en volg Mani
27 Juli 2012 | Indonesië, Tulamben
21 juli, Nationale feestdag in Belgie.
Waarde landgenoten en landgenotinnen,
Komodo en zijn wilde beesten !!
Dit wordt echt genieten voor jullie, voor ons ..... no worries mate.
Deze morgen om 5uur vertrokken voor ons avontuur in en rond de wateren van Komodo. Vliegtuigje vertrok op tijd, mooi om 10 uur op onze bestemming. 10 minuutjes later stonden we bij de duikorganisatie op de stoep. Ze konden ons niet direct naar de Mangguana brengen want er zouden nog 2 gasten aan boord gaan met ons. Maar ondertussen konden we boven in hun restaurant eten en drinken naar believen. Lekker gegeten. 2 Ollandse meiden maakten ons groepje compleet. Met de speedboot zouden we naar onze liveaboard gaan maar een motor wilde niet starten. We zijn dan om 16.30 na een helse boottocht kleddernat aangekomen. De boot had een andere naam ....DEWI SRI maar leek op de boot die ons beloofd was .... de kajuit bestond uit een stapelbed, een toilet in de douche en een lavabo. Wij waren ZO ontgoocheld.. niet te beschrijven. Waar normaal het duikdek was, stond een kompressor en wasrek. We wilden er terug af en ons geld terug. Er is over en weer gebeld en we konden volgende dag terug naar het duikcentrum. Probleem van de baan !! 's avonds probeerde ik Mike te overtuigen om toch te blijven. Ze zag echt niet zitten. Ik geloofde niet dat ze ons zouden terugbetalen. We moesten een nieuwe vlucht moeten boeken en ook betalen om ergens anders te verblijven. De hollandse grietjes bleven aan boord.... en wij dan ook maar. We vormden een leuke bende met ons vier. na enkele dagen vonden we de boot steeds leuker.De duiken waren zeer afwisselend van rustige koraalduikjes tot duiken met grote stroming inclusief washing machines, mijn vingers liggen er nog van open. Meer uitleg ga ik niet over geven maar de kenners weten wel wat ik bedoel. Het is beter zo voor onze naaste familie, anders mogen we volgende keer niet meer vertrekken. Veel haaien gezien, bijna iedere duik, enorm grote sponsen, alle vis was net iets groter dan in Egypte. De manta's waren ook op het appel. Details kunnen later tussen pot en pint. Tot zover de duiken nu nog iets meer over onze boot. Op duikdag 1 gingen we met 10 man van de grote boot op een klein bootje, al het duikmateriaal lag al op de boot en wijle weg..... na 10 mins pruttelen komen we op de duikstek toe en dan moet iedereen zijn materiaal aantrekken op het bootje en blijkt een ontspanner niet te werken en als we in het water gaan blaast er één zijn fles leeg. Het is dus eigenlijk zo dat iedereen zijn duikmateriaal aandoet en op de kant van de boot gaat zitten. Dan laat je je achterover in het water vallen maar dus wel opletten dat de gewichtsverdeling een beetje juist zit want anders zinkt de boot. Dus wij zitten met telkens 5 duikers aan iedere zijde van de boot en ge moogt da niet lossen gelijk de duiven of den boot zinkt. Natuurlijk op ons bootje viel ter enen achterover en de 2 er naast natuurlijk mee. Gevolg : we zaten daar nog met vijf aan overkanten den boot kapseisde bijna en die 2 kiekens aan den overkant vlogen bijna op onze schoot..... Veilig is anders....Onze cruise-director, Ollie, sprak zijn "enige" lokale duikgids daarop aan en vond het niet kunnen. Gevolg: duikgids zei dat Ollie de pot opkon en dat hij van de boot ging. Dus geen lokale gids meer. Wij hoorden de Puck you's in het rondvliegen en mochten meegenieten van het spektakel. Tot overmaat van ramp besloot onze kapitein zijne maat te volgen en er de brui aan te geven.... het voelde net als de costa concordia voor het zinken maar dan minder chic. Toen de captain hoorde dat hij zin job zou verliezen, bond hij in en bleef. Daarna waren eigenlijk een beetje overgelaten aan de grillen van de indonesiche crew. Ollie was alle controle kwijt. De captain wilde niet varen, er was geen warm water, de crew liet ons in Ollie's ruimere kamer verblijven en hij vloog elders. Een dag later kwam er dan een nieuwe cruise director aan boord die de touwtjes in handen nam en probeerrde de boel te herorganiseren. Het eten op de boot was lekker, zelfs voor mij. Eén probleemke toch .... als het eten lekker is willen de mensen veel eten en er was steeds een beetje tekort. De duiken en het gezelschap maakten veel goed. Wij hebben op een middag ook de Komodo varanen bezocht. Imposante verschijningen, maar luie donders (of de pilekes waren eruit). Mike heeft wel mooie petretten getrokken van de beesten. Weeral een geslaagde dag. 's avonds was er beach barbecue !!! whoehoe ..... die ging ter elfder uur niet door omdat er iets essentieels ontbrak, EEN BARBECUE TOESTEL !!!! Dolle pret vaneigens. Laatste duikje gedaan om 8 uur 's morgens en Mike plooide. Je mag 24 uur voor vliegen niet meer duiken. Toen we terug aan land waren stond de grote bazin Linda(speciaal overgevlogen uit Bali) ons op te wachten in de office,. Ze wou alle misverstanden graag uit de weg helpen en bood ons ontbijt aan. Maar wij wilden maar één ding en dat was naar de luchthaven omdat onze vliegmaatschappij niet zo stipt vliegt. Zij was duidelijk teleurgesteld maar dat waren wij ook al geweest. Wij hadden voor 170 euro per persoon per nacht wel iets meer verwacht. .... wordt vervolgd maar niet via deze weg.
Nu vliegen we terug naar een ondertussen vaste waarde tijdens onze Aziatische reizen, ons Sybille, een duitse australische avonturierster van 66, die nog 5dagen regelde voor we terug naar jullie toe komen.... wij hebben het weeral ne keer overleefd.... Een dikke kus aan allen..... Mani en Mike
Waarde landgenoten en landgenotinnen,
Komodo en zijn wilde beesten !!
Dit wordt echt genieten voor jullie, voor ons ..... no worries mate.
Deze morgen om 5uur vertrokken voor ons avontuur in en rond de wateren van Komodo. Vliegtuigje vertrok op tijd, mooi om 10 uur op onze bestemming. 10 minuutjes later stonden we bij de duikorganisatie op de stoep. Ze konden ons niet direct naar de Mangguana brengen want er zouden nog 2 gasten aan boord gaan met ons. Maar ondertussen konden we boven in hun restaurant eten en drinken naar believen. Lekker gegeten. 2 Ollandse meiden maakten ons groepje compleet. Met de speedboot zouden we naar onze liveaboard gaan maar een motor wilde niet starten. We zijn dan om 16.30 na een helse boottocht kleddernat aangekomen. De boot had een andere naam ....DEWI SRI maar leek op de boot die ons beloofd was .... de kajuit bestond uit een stapelbed, een toilet in de douche en een lavabo. Wij waren ZO ontgoocheld.. niet te beschrijven. Waar normaal het duikdek was, stond een kompressor en wasrek. We wilden er terug af en ons geld terug. Er is over en weer gebeld en we konden volgende dag terug naar het duikcentrum. Probleem van de baan !! 's avonds probeerde ik Mike te overtuigen om toch te blijven. Ze zag echt niet zitten. Ik geloofde niet dat ze ons zouden terugbetalen. We moesten een nieuwe vlucht moeten boeken en ook betalen om ergens anders te verblijven. De hollandse grietjes bleven aan boord.... en wij dan ook maar. We vormden een leuke bende met ons vier. na enkele dagen vonden we de boot steeds leuker.De duiken waren zeer afwisselend van rustige koraalduikjes tot duiken met grote stroming inclusief washing machines, mijn vingers liggen er nog van open. Meer uitleg ga ik niet over geven maar de kenners weten wel wat ik bedoel. Het is beter zo voor onze naaste familie, anders mogen we volgende keer niet meer vertrekken. Veel haaien gezien, bijna iedere duik, enorm grote sponsen, alle vis was net iets groter dan in Egypte. De manta's waren ook op het appel. Details kunnen later tussen pot en pint. Tot zover de duiken nu nog iets meer over onze boot. Op duikdag 1 gingen we met 10 man van de grote boot op een klein bootje, al het duikmateriaal lag al op de boot en wijle weg..... na 10 mins pruttelen komen we op de duikstek toe en dan moet iedereen zijn materiaal aantrekken op het bootje en blijkt een ontspanner niet te werken en als we in het water gaan blaast er één zijn fles leeg. Het is dus eigenlijk zo dat iedereen zijn duikmateriaal aandoet en op de kant van de boot gaat zitten. Dan laat je je achterover in het water vallen maar dus wel opletten dat de gewichtsverdeling een beetje juist zit want anders zinkt de boot. Dus wij zitten met telkens 5 duikers aan iedere zijde van de boot en ge moogt da niet lossen gelijk de duiven of den boot zinkt. Natuurlijk op ons bootje viel ter enen achterover en de 2 er naast natuurlijk mee. Gevolg : we zaten daar nog met vijf aan overkanten den boot kapseisde bijna en die 2 kiekens aan den overkant vlogen bijna op onze schoot..... Veilig is anders....Onze cruise-director, Ollie, sprak zijn "enige" lokale duikgids daarop aan en vond het niet kunnen. Gevolg: duikgids zei dat Ollie de pot opkon en dat hij van de boot ging. Dus geen lokale gids meer. Wij hoorden de Puck you's in het rondvliegen en mochten meegenieten van het spektakel. Tot overmaat van ramp besloot onze kapitein zijne maat te volgen en er de brui aan te geven.... het voelde net als de costa concordia voor het zinken maar dan minder chic. Toen de captain hoorde dat hij zin job zou verliezen, bond hij in en bleef. Daarna waren eigenlijk een beetje overgelaten aan de grillen van de indonesiche crew. Ollie was alle controle kwijt. De captain wilde niet varen, er was geen warm water, de crew liet ons in Ollie's ruimere kamer verblijven en hij vloog elders. Een dag later kwam er dan een nieuwe cruise director aan boord die de touwtjes in handen nam en probeerrde de boel te herorganiseren. Het eten op de boot was lekker, zelfs voor mij. Eén probleemke toch .... als het eten lekker is willen de mensen veel eten en er was steeds een beetje tekort. De duiken en het gezelschap maakten veel goed. Wij hebben op een middag ook de Komodo varanen bezocht. Imposante verschijningen, maar luie donders (of de pilekes waren eruit). Mike heeft wel mooie petretten getrokken van de beesten. Weeral een geslaagde dag. 's avonds was er beach barbecue !!! whoehoe ..... die ging ter elfder uur niet door omdat er iets essentieels ontbrak, EEN BARBECUE TOESTEL !!!! Dolle pret vaneigens. Laatste duikje gedaan om 8 uur 's morgens en Mike plooide. Je mag 24 uur voor vliegen niet meer duiken. Toen we terug aan land waren stond de grote bazin Linda(speciaal overgevlogen uit Bali) ons op te wachten in de office,. Ze wou alle misverstanden graag uit de weg helpen en bood ons ontbijt aan. Maar wij wilden maar één ding en dat was naar de luchthaven omdat onze vliegmaatschappij niet zo stipt vliegt. Zij was duidelijk teleurgesteld maar dat waren wij ook al geweest. Wij hadden voor 170 euro per persoon per nacht wel iets meer verwacht. .... wordt vervolgd maar niet via deze weg.
Nu vliegen we terug naar een ondertussen vaste waarde tijdens onze Aziatische reizen, ons Sybille, een duitse australische avonturierster van 66, die nog 5dagen regelde voor we terug naar jullie toe komen.... wij hebben het weeral ne keer overleefd.... Een dikke kus aan allen..... Mani en Mike
-
27 Juli 2012 - 14:04
Miire:
Ik heb z precies de indruk dat mijn familie verhuisd is van tanzania naar Indo... -
27 Juli 2012 - 14:53
Tante Nelly:
minne Quiche zat in den oven k'on niet direct reageren, manni, mike, was me da nen boterham, bibberen beven, k' was complet van slag zunne!!Nu terug op mijn positieven oef!!! Amaai zeg- hoe komde gulder terug bij ons??? Als Apen?? Als Haaien?? Tam of Wild??maar weinig kans op normaal. Ikke moe het "ganse verhaal ' horen en k' zet nu al de Bubbels alvast koud.Nota: k'annne nu weer gerust vis braden, ze hebben jullie niet opgesloprt.... -
27 Juli 2012 - 16:24
Bart & Hilde:
Whoehahahaha.....gulle Tjoolies.... Alvast veel groetjes van Widi...junder chauffeur van vorig jaar. Hij kende jullie nog, maar wa wilde.....hij had geen ne Rp over aan jullie met alle terugritten die hij moest doen. :-) greetzzzz from Lovina -
27 Juli 2012 - 21:16
P@ & Bri:
Jeemienee, wat kan reizen toch spannend zijn hè. Zijn toch al blij dat gulle der zonder kleerscheuren vanaf gebracht hebben. Lijkt ons idd meer een Afrika verhaal gelijk Miranda denkt. En Mike, is ze weeral recht? Wij intussen halfweg ons verblijf oo sjatoo. En we moeten zeggen, het bevalt ons. Vandaag wat frisser weer, zo'n 26° en Beke regen. De dagen ervoor hadden we tot 35° en da was puffen. Alee, hopelijk wa vlottere dagen voor de rest van jullie verlof en tot hoors. -
28 Juli 2012 - 15:34
B&H:
Eilaba nog eens.... Wij vanavond vanaf 18.30u blijven proberen jullie Terug te bereiken.... Geen van jullie gsm's werkte.....? Proberen jullie nog eens .....? Best na 18.30 want zijn terug duiken ...... Greeetzzzzz -
28 Juli 2012 - 17:27
Cath:
Slik zeg... en ik die dacht dat Mike's verjaardag op een romantische manier zou gevierd worden. Het was wel degelijk "a once in a lifetime experience"!
Geniet van "iets" meer luxe de komende dagen en laat jullie maar extra verwennen! Meer dan verdiend! XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
