The floating village

HET TONLE SAP MEER
Na een dagje tempelen in Ankor Wat zijn we klaar om 9.30 om de boot op te gaan richting drijvend dorp. We hebben dit wel eens gezien op TV. Totdaar wat we er van kennen. Na een halfuurtje auto over een verharde rode aardeweg, kwamen we aan bij een aantal aftandse boten. Onze boot was voorzien van Rotan stoeletjes en om zacht te zitten, konden we onze "life jacket" onder ons poep schuiven. Sinds mei is het regenseizoen gestart en stijgt het waterpeil van het meer per regenbeurt. Probleem is dat wij nog geen regen gezien hebben en daardoor moesten wij ons een weg banen door de waterhyacinthen. Dit meer is eigenlijk een bos dat onderloopt tegen het einde van het regenseizoen. het water stijgt ongeveer 8 meter en alleen de toppen van de grote bomen steken dan nog uit het water. Daar worden de drijvende huizen dan aan vastgemaakt. Na een minuutje of 20 passeerden we een paar drijvende hondehokjes van 2 op 3. Dit blijkt dan het hele hebben en houden te zijn van mensen die 'in armoede' leven op het meer.De schrik sloeg me aan het hart als ik eraan dacht dat we daar zouden overnachten !! En juffrouw Wallie werd ook stil. Maar we vaarden verder oef oef.... De 2 boten die achter ons vaarden, volgden niet meer en wij konden met steeds meer moeite door de waterhyacinthen, we zaten een paar keer vast en dan...... plots terug in open water. Na nog een half uur varen, kwamen we aan in een nieuw drijvend dorp met de naam Preak Toal. Dat leek toch eerder uit een soort huisjes te bestaan en minder uit hondehokjes. We passeerden aan het restaurant en dat leek wel een heel klein beetje gericht op de toeristen. We zetten eerst nog koers naar het vogelreservaat. Dit bleek gesloten te zijn door het feit dat er te veel hyacinthen ronddreven en te weinig vogels verbleven. Slecht seizoen voor Birdspotting !!Dan maar terug naar het resto en een lunchke verorberd. Lekkere maaltijd en 's namiddags rustig verder aan mijn blogske gewerkt. Wij zijn dan een crocodile farm gaan bezoeken en Mike heeft er een nieuw vriendje bij (lees krokodil). Zie Facebook. We mochten dan ons eigen onderleggerkes weven met waterhyacntihtakjes. Ge moet ze dan maar ne keer komen bekijken. Tegen half zes werd een avondmaal bereid voor ons en een uurtje later stonden we aan de deur van onze homestay. De matraskes lagen al klaar op de grond want plaats voor bedden is er niet in een huisje van 5 op 5. De vrouw des huizes maakte perfekt gesloten klamboes (muskettennetnestje). Wij hadden tot dan nog geen mugje gezien, maar toen de zon onderging, konden we bijna niet meer spreken omdat er meer muggen binnenkwamen dan er woorden naar buitenkwamen. Wij hadden een soort Tempur matras van een 10 cm dik en onze gids die naast ons sliep had een halve matras(dikte).Half negen is daar het gepaste moment om de Tv uit te schakelen en horizontaal te gaan. Het is dan al 2 uur donker. Tot 9 uur varen Longtail boten met veel lawaai rond en om 4 uur 's morgens begint dat opnieuw. Twee uur later (om 6 uur dus) was er niks meer te merken van onze slaappartij. We stonden klaar om te ontbijten in het resto en konden als appetizer een vers geroosterd krekeltje of sprinkhaantje verorberen. We bedankten voor de eer en vielen ons bord Mie goreng (gebakken noedels) aan.
Na het ontbijt alles en iedereen terug de boot op en wij terug richting Siem Reap. Onder weg zagen we nog een paar "floating pigs" Varkens kweken ze daar op het water op een bootje (lees badkuip)waar ze dan vet gebrast worden tot het tijd is voor de wok. Terug in Siem Reap was er tijd om vrij te spenderen. VRIJ betekent: niet gemaakt om aan jullie neus te hangen !!! ;-b
Tot later een keer hee ..... Morgen weer jungle-tempel dag