DE LAATSTE CAMBODJAANSE LOODJES

Na onze jungletocht gingen we 4 uur onderuit en "we did rise and shine" om 16 uur om onze trekgids/leraar bij te staan in de klas om 17 uur. Hij probeert zijn volk te helpen door ze Engels te leren en geeft iedere dag 1 uur les en ontvangt daarvoor 25 dollar per maand. Wij waren het lesmateriaal voor die dag. Ze zijn zeer beschaamd en dit was ideaal om hen te doen spreken met ons. Het verliep eerst stroef, maar toen vond de leraar dat het tijd was voor een plasje en verliet de klas (=eigenlijk gewoon een afdak tegen een muur). Mike nam professioneel de klas over en beetje bij beetje kwamen ze los. 8 meisjes en een verlegen jongetje vonden het uiteindelijk wel leuk en vroegen of we morgen terugkwamen.... Helaas vertrokken we de volgende dag weer naar ons favoriete eiland bij muddy mattie. We herkenden haar direct aan haar lieve glimlach en haar zelfde deux-pieceke, hetgeen wij bij ons een flanellen pyjama noemen. Op Koh Trong bleek de modder opgedroogd en was LUXE onze beloning. Opgelet dit betekent geen eletriek,geen auto's, geen airco maar wel alles groen, een 25 m zwembad voor mij alleen, super lekker eten, 's avonds naar de zonsondergang kijken en grote vleemuizen spotten. Volgende keer misschien geen padden meer op Mikes pad in het donker. Dat diertje was doof na de passage van Juffrow Wallie en in het restaurant viel er ééntje bijna van zijn stoel.... Een beetje verder zat een grote sprinkhaan zijn liedje te krekelen en toen ik hem bij zijn pootje nam sprong hij een meter verder..... juist naast Mikes been. Opnieuw een doof beestje en ik een sigaar rijker vaneigens !!! Volgende dag check-out om 12 uur en op naar de bergen van Mondulkiri. Vijf uur rijden. Cambodia is groot en de banen zijn eigenlijk nog zo slecht niet, maar alleen 2 vaksbanen en als de weg slecht is dan is hij ook heel slecht. Als er een put is, vullen ze hem op met terre rouge en hoe groter de put hoe meer terre rouge en plots is alles aarde en is de asfalt (=weg) verdwenen. Maar we wijken af !!! Wij uiteindelijk veilig geland in O Rang Mundulkiri. niet te warm aja in de bergen hee !!! papa happy !Wally was in haar element .... we gingen olifant trekking doen. Bij deze: IK KRUIP DAAR NIE MEER OP !!!! Maar eerst iets anders. Ons hotel is weer iets speciaals. Het staat boven op een berg en het restaurant is niet in het hotel maar "just down the hill". Naar beneen ga nog, maar na boven.... g'ijt weer onger ajje weer boven zijt !! Domme we wijken weer af ! Dus wij 's avonds naar het restaurant. Twa op eigen kosten dus ne keer op de kaart gekeken en oesje 157 geregjes .... Dus een tom yang koong soep, een bord frietjes jaja, een telloorken noedels, hhmmm glasvermicelli,shrimps with lemon en green salad with beef (small portions) nu moeje weten (en wij ondertussen ook) dat de Cambodjanen eten gelijk dijkendelvers. We kregen dus een tafel vol eten voor ons twee. Wij snel den driver en onze gids gebeld voor assistentie..... zan ol geetten !!! Wij dus vele gegeten en ik daar nog 3 Angkors opgegoten kwestie datta goed schuimde !! Dan moesten we terug bergop naar ons hotel. Dus de next day wij weg met de olifanten. Het dorpje bestond uit grote strooien hutten met kampvuur in het midden van de hut. Vree goe tegen de muggen, ietske minder voor de verse was hahaha!!!! Ik zag Nuntia komen en er stond een bakje op dat groot genoeg was om 3 rugzakken in te zetten. Wij hadden maar 2 rugzakken maar wij moesten daar ook nog bij....niet te doen. Daar zaten we dan ... sardienen hebben meer plaats in hun blikje . Wij bergop en bergaf in da krevelbakske. Ik was gebroken na anderhalf uur. Onze local guide "Moot" improviseerde daar een vuurtje en maakte catfish op de grill, drie stuks. Ondertussen konden we ook slang proeven. Ik had een mooie slang gespot in en boom naast mij (aja ik zat op dien olifant) en vroeg een beetje achteruit te gaan met de olifant voor een mooi kiekje, maar dat was een misrekeningske... de mahout sloeg da slangske de leenden en kop af en mee met ons door de jungle. Wij pasten voor slang en wilden visjes eten maar die waren blijkbaar ook in smaak van de locals gevallen.... eentje zwom reeds in de rijstwijn in een lokale buik en de twee anderen hebben we toen gedeeld met vijf. Er was nog veel rijst. Ik heb me dan maar vergrepen aan de rijstwijn.... Daarna olifant gewassen en weer terug. Mike zat op de olifant zijn oren en ik had wa meer plaats, maar de terugkeer was weer een marteling. Dan maar een dutje gedaan in het hotel en 's avonds ietske bescheidener gaan eten. De volgende morgen de motobike op en naar een watervalletje gaan kijken. Tsjolen vent ip da brommerke voa driekart en hup daar was de waterval. Daarna nog een half uurke were en klaar was kees. My arse was kapotgezeten !! Dan ons buske in, naar de lokale markt, proviand ingeslagen en op naar de grootse waterval van Cambodia. Da was mooi. Kiekjes schieten terwijl onze verse catfish en ons rebbekes op het kampvuur klaargegrilld werden. Verse vis betekent hier vis die nog rondspringt in het zakske. t wa zondag en veel locals hadden ook letterlijk hun mat uitgerold aan de waterval. Toen de visjes klaar waren, vroeg men of of ons vuur vrij was en ze zouden er wild varken klaarmaken. Onze gids is toen gaan proeven en vond de ribbekes te klein. hij zei : I think this one is not wild pig, it is dog!!
Ik had bij het naar beneden komen een oude arme man gezien die zeer bescheiden bedelde.... tijdens de maaltijd had ik gevraagd of ik hem een pot rijst en een vis mocht brengen. Mike en ik naar boven hem gaan zoeken en hij lag opgerold als een straathond te slapen op 3 houten planken. Wij hebben hem toen wakker gemaakt en hem die maaltijd aangeboden en wij kregen toen een welgemeende "okkoon"(=danku) Mike kreeg het toen heel moeilijk en ik nu ook..... ...... ........ Bij het naar bovengaan zat er een oud vrouwtje groene bananen te verkopen en zij stak haar handen uit naar onze vis met rijst maar die was al besproken !! Dus wij teruggekeerd voor een tweede keer om de overschot te verzamelen en met 2 potjes rijst en nog wat ribbetjes (van een echt varken) weer naar boven. De meeste mensen hebben hier niet veel maar alles gebeurt hier in familiekring en als je hier alleen valt zonder familie dan ben je echt op jezelf aangewezen en 70 plussers (zo zien ze er toch uit) vallen dan uit de boot en vergaan in miserie. Ik wilde dit toch ook eens meegeven... Na die emotionele gebeurtenis hebben ze ons nog wat rondgesleurd naar een ander watervalletje en "the sea forest" en toen zat Mondulkiri erop....
Vandaag dagje bus naar Pnom Penh en morgen gaan bekijken wat Pol Pot en zijn trawanten hier hebben aangericht, nl bloedig regime dat in 4 jaar tijd meer dan 2 miljoen mensen ombracht.
Met ons gaat het verder heel goed en hopen van jullie hetzelfde. Morgen vliegen we door naar de bewoonde wereld: Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisie
See you at Mc Donald's or smell u later !!!