de vloek van de croissant

Om stipt 20 uur of was het toch 20.30 uur gingen we de lucht in om terug te keren naar de hoofdstad Tana.
Dit keer geen file aan de bagage maar op 5 mins stonden we buiten.... daar moesten we dan weer een beetje wachten op onze chauffeur. Dus zoals steeds moora moora (rustig, rustig). 's Avonds niet meer gegeten want we hadden voor vertrek ons nog ne keer goe laten gaan aan de chips en rhum met ijsblokjes. Volgende morgen bij het ontbijt had ik minder trek en worstelde met twee croissants. De ongelijke strijd werd voorlopig in mijn voordeel beslist. Kennisgemaakt met onze nieuwe chauffeur en wij were weg. Eénmaal weg uit Tana begon het te zeveren. In mijn buik ook een beetje. De croissants speelden op. Naarmate we verder oostwaarts trokken, regende het meer. Een tropisch regenwoud is prachtig. Enig nadeel: het regent er bijna altijd. Ondertussen was het ook bij ons beginnen spetteren. Niet alleen buiten dus. Ik paste voor lunch maar Mike ging volop voor kantonese rijst. Minder lekker zei ze. In goedkopere restau's wordt hier vanalles bereid met glucomaat ofzo en krijgt de smaak van pakskessoepe. Na mijn derde bezoek aan de pot, was Mike klaar met eten en werd ik steeds zieker. De croissants vochten in mijn maag uit wie als eerste zou afdruipen...De freule voelde zich reeds stukken beter na de lunch. Ondertussen regende het rustig verder. We bezochten een reptielenparkje waar het leuk toeven zou zijn ALS HET NIET REGENDE. Camera wordt nat, ik werd natter. Juf Wallie extatisch want de kameleons rijden over haar armen. Als ge die beesten lang genoeg ambetteert, dan gaan ze bijten natuurlijk. Een skruwel later, ik weer dolle pret vaneigens. Kameleons hebben geen tanden maar ze had toch goe verschoten. Ondertussen regende het voorzichtjes verder. Eénmaal terug in de wagen voelde ik me steeds mottiger. In ons nieuwe verblijf stond de deur open. Korte beschrijving door iemand die ziek is op dat moment. Een kamer met groot bed. buitentemp 14°, binnen idem. Vochtig, geen verwarming. Kmoe kakken... nu ...... Daarna bed in met alle kleren aan inclusief dikke pull. In bed had ik rust. Terwijl ik sliep, maakten de croissants misbruik van de situatie en probeerden te ontsnappen. Ze mochten hun versie van de feiten op papier zetten, maar helaas niemand heeft het gelezen. Vandaag kan ik er weer mee lachen, maar gisteren niet. Om 16 uur lag ik erin tot 7 uur. Deze morgen was de storm gaan liggen. Bovendien regende het ook niet meer. Bij het ontbijt keken de croissants me terug aan met een glimlach. Ik glimlachte terug, nam een stuk frans brood, alzo begon weer een fijne dag op zoek naar de Indri Indri.....