Sea, Food and Sun
Door: Mani
Blijf op de hoogte en volg Mani
26 Juli 2016 | Madagascar, Soanierana Ivongo
Sea, Food and Sun
Morgen vliegen we terug naar de hoofdstad. De vijf dagen eiland zitten er bijna op. Mike viert vandaag haar verjaardag. Het wordt een lastige dag. Vanmiddag eten we met ons vier 3kg reuze-scampis (camaroon), er is Pink Champagne. Dan misschien nog een glaasje rhum. Ik bedoel een fles. Daarna siesta... want 's avonds is er party met kaarten en een drankje. De bootjes zijn al besproken want de meesten denken dat ze niet meer naar huis zullen geraken. Als wij ons morgen nog iets herinneren, zal ik het jullie zeker (niet) vertellen
Onze trip ligt nu minder op onze maag dan toen we op het eiland arriveerden.... we kunnen beginnen de harde tocht een plaats geven tussen onze mooie herinneringen. Dit lukte pas een eerste keer na vier dagen eilandrust.
We gingen gisteren kayaken op zee om walvissen te spotten. Helaas .... pindakaas. Dan maar naar Idylle Beach, het beste resto/loungebar.Hhmm .... lekker gegeten en gelukkig NA een zwaar dessert (eindelijk mijn eerste ijsje) kwam la patronne met drie flessen rhum arrangee. We konden er elk eentje kiezen. Daarna bleven de flessen op de tafel staan en werd het zelfbediening. Die mevrouw kende ons duidelijk nog niet. Maar we hadden daar zo veel gegeten dat er geen plaats meer was voor rhum. Het werd een lazy day in paradise. De vorige dag waren we rond het eiland gewandeld. Ongeveer 3uur en je bent rond.Vorige keer had Mike dit ook gedaan en vond het prachtig. Ze had toen wel over rotsen moeten klimmen en dit keer niet; Tot we in de verte de hoge rotsen zagen. Dus wij snel landinwaarts getrokken. We klommen tot aan de lighthouse en dan weer naar beneden. Dan hield de aardeweg op en arriveerden we in een moerassig stukje.... Ik zat tot aan mijn knieen in de modder maar we moesten er door. HAhaha dolle pret. Ik kon me uit die pap bevrijden door me op te trekken aan bananenbomen. Die staan eigenlijk niet zo goed vast en whoppa ik zat er weer in tot mijn knoesels. Uiteindelijk kwamen we weer aan het strand uit. Nu bleek dat die grote rotsen niet op ons eiland stonden maar wel op hetggrote eiland.... gelukkig dat we dit weer goed ingeschat hadden.... Bluddy Tourists !! Jij Bliksem !! zei Ockie later die dag! Zuidafrikaans voor Sukkel !! Na onze tocht was het tijd voor pizza. Ockie bouwde een reggae pizza tent met muziek van Lucky Dube.... een leuke hangout met superfood..... Geen quinoa of andere graantjes ofzo maar lekkere pizza en hamburgers... hmmm
Ons verblijf in Sambatra Lodge is een van de beste op deze reis. We kenden Vincent van de laatste keer en hij was één van ons drinkebroers bij het kaartspelen. Vanavond nog één keer "for old times sake"
Het is raar hoe een reis met de ene tegenslag na de andere toch eindigt met een voldaan gevoel. Het is een levenservaring voor altijd, waarvan de puzzelblokjes die eigenlijk niet bij onze andere reizen toch hun juiste plaatsje vinden in het geheugen. Gisteren bekeken we de foto's en deden de reis opnieuw in gedachten. We kregen allebei dit warme gevoel en het was niet van diarree!!!
Madagascar 2016 was een mooie belevenis en we hopen dat we e
Morgen vliegen we terug naar de hoofdstad. De vijf dagen eiland zitten er bijna op. Mike viert vandaag haar verjaardag. Het wordt een lastige dag. Vanmiddag eten we met ons vier 3kg reuze-scampis (camaroon), er is Pink Champagne. Dan misschien nog een glaasje rhum. Ik bedoel een fles. Daarna siesta... want 's avonds is er party met kaarten en een drankje. De bootjes zijn al besproken want de meesten denken dat ze niet meer naar huis zullen geraken. Als wij ons morgen nog iets herinneren, zal ik het jullie zeker (niet) vertellen
Onze trip ligt nu minder op onze maag dan toen we op het eiland arriveerden.... we kunnen beginnen de harde tocht een plaats geven tussen onze mooie herinneringen. Dit lukte pas een eerste keer na vier dagen eilandrust.
We gingen gisteren kayaken op zee om walvissen te spotten. Helaas .... pindakaas. Dan maar naar Idylle Beach, het beste resto/loungebar.Hhmm .... lekker gegeten en gelukkig NA een zwaar dessert (eindelijk mijn eerste ijsje) kwam la patronne met drie flessen rhum arrangee. We konden er elk eentje kiezen. Daarna bleven de flessen op de tafel staan en werd het zelfbediening. Die mevrouw kende ons duidelijk nog niet. Maar we hadden daar zo veel gegeten dat er geen plaats meer was voor rhum. Het werd een lazy day in paradise. De vorige dag waren we rond het eiland gewandeld. Ongeveer 3uur en je bent rond.Vorige keer had Mike dit ook gedaan en vond het prachtig. Ze had toen wel over rotsen moeten klimmen en dit keer niet; Tot we in de verte de hoge rotsen zagen. Dus wij snel landinwaarts getrokken. We klommen tot aan de lighthouse en dan weer naar beneden. Dan hield de aardeweg op en arriveerden we in een moerassig stukje.... Ik zat tot aan mijn knieen in de modder maar we moesten er door. HAhaha dolle pret. Ik kon me uit die pap bevrijden door me op te trekken aan bananenbomen. Die staan eigenlijk niet zo goed vast en whoppa ik zat er weer in tot mijn knoesels. Uiteindelijk kwamen we weer aan het strand uit. Nu bleek dat die grote rotsen niet op ons eiland stonden maar wel op hetggrote eiland.... gelukkig dat we dit weer goed ingeschat hadden.... Bluddy Tourists !! Jij Bliksem !! zei Ockie later die dag! Zuidafrikaans voor Sukkel !! Na onze tocht was het tijd voor pizza. Ockie bouwde een reggae pizza tent met muziek van Lucky Dube.... een leuke hangout met superfood..... Geen quinoa of andere graantjes ofzo maar lekkere pizza en hamburgers... hmmm
Ons verblijf in Sambatra Lodge is een van de beste op deze reis. We kenden Vincent van de laatste keer en hij was één van ons drinkebroers bij het kaartspelen. Vanavond nog één keer "for old times sake"
Het is raar hoe een reis met de ene tegenslag na de andere toch eindigt met een voldaan gevoel. Het is een levenservaring voor altijd, waarvan de puzzelblokjes die eigenlijk niet bij onze andere reizen toch hun juiste plaatsje vinden in het geheugen. Gisteren bekeken we de foto's en deden de reis opnieuw in gedachten. We kregen allebei dit warme gevoel en het was niet van diarree!!!
Madagascar 2016 was een mooie belevenis en we hopen dat we e
-
26 Juli 2016 - 14:29
Tante Nel:
Wij hier pissejaloers bij het lezen van zoveel moois....
We speelden voor ene keer lotto..met de hoop als we winnen...hops naar de verjaardagsparty van ons Princes....heeft niet mogen zijn....
Onze Manni de onverschrokkene, samen met zijn Princes heeft stand gehouden...
Wij als Fan-thuisblijver die klaar stonden van dag 1 met onze fictieve reiskoffer, met overgewicht aan negatieve gedachten foei..foei... ook overgewicht aan positieve verwachtingen in onze bagage.... wel ge hebt het weer voor mekaar gekregen...al onze avontuurlijke verwachtingen zijn meer dan ook weer ingevuld geworden... waarvoor onzen hartelijksten dank u wel!
Wij zitten reeds, allez nog altijd bedoel ik, op ons continent...terwijl jullie nog een avontuur te gaan hebben.
En ja...voor onze onverschrokkene Manni zal zijn eiland Ile Aux Nattes hem steeds nauw aan het hart liggen....DAAR zal het zijn dat zijn Princes onder de wuivende Palmen, de azuur blauwe lucht, gekleed in een lang smal aansluitend kleed...de voetjes in het zand...de lange haren als wapperende manen in de wind....DAAR zal zij, ZIJN PRINCES ooit de magische woorden uitspreken....JA ik wil, in goede en slechte dagen, in liefde en dankbaarheid tot de dood ons zal scheiden....
Ja Manniman....geduld is inderdaad een mooie deugd.
VEILIGE TERUGKEER naar Europa.
En nogmaals oprecht dank om ons 28 of 29 dagen op sleep touw te nemen in jullie avontuur die wij met volle teugen hebben genoten.
Tenslotte....zij het dan ook op onbekende wijze, heel veel groetjes aan Ockieman en Illa van ons.
Tante Nel en het thuisfront.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
