un deux trois .... partie

1, 2, 3 en
We zijn vertrokken.
Kleine intro:
Destination: Zuid-Afrika
Doel: van Johannesburg naar Johannesburg in 25 dagen en ondertussen 7000 km met vrienden.
Die geselskap: uw ondergetekende, my private dancer Mike, de Afrikaner Boer Ockie en Illa, Boers droomprinses..
Donderdag 5 uur. We vertrekken naar Parijs CDG. Etihad brengt ons naar Abu Dhabi in een uur of zes. We blijven in de luchthaven omdat 5 uur wachten iets te kort is om de stad te verkennen. Met opnieuw een uur vertraging (net zoals in Parijs) vliegen we naar de Seychellen. Geen spek voor onze bek. Dus wij were weg ...naar Johannesburg, Zuid-Afrika.
Daar wacht onze vriend Ockie ons op in Oliver Tambo Airport. Hij heeft een stukje paradijs op aarde in Madagascar. Willen jullie hier meer over weten dan lees je maar in ons vorig verslag God and Captian Chaos.
Hij brengt ons naar zijn vriendin, die wij alleen kennen van internet. Zo begon het ook tussen Ockie en Illa.
Zuidafrikaanse gastvrijheid is hier warm en oprecht. Mike voelde zich onmiddellijk thuis. Er waren twee honden en een papegaai. Zuust lik thuus hee !! Zuid-Afrika is toch effe wennen. De blanken leven achter hekken en ze zijn steeds op hun hoede. Life can be dangerous here. Illa en de meid Lisa maakten een lekker avondmaal en de kinderen kwamen langs om kennis te maken
Dag 2
Ons bezocht Snorstad m.a.w Pretoria en trokken verder naar het noorden. Sabie was ons einddoel. Ondertussen bezochten we nog een stadje waar we een leuke picnic hadden met local gerookte forel en trout pie (een bladerdeegje met gerookte zalmforel).
We keken naar de Springboks magistrale rugbymatch en zochten een slaapplaats. Na wat onderhandelen overnachtten we in een cabin tussen de bomen met een groot hek dat niet gesloten kon worden.... als dit maar goedkomt ..... Dan had ik nog honger... Onze buur kende een leuk restaurantje en wijle weg. We aten rustig in een oude treinwagon toen plots aan de overkant van de weg een bakkie (een jeep met laadbak) zich te pletter reed tegen een éénmeter hoge muur. Muur bleef intact, de auto ook op het eerste zicht en zij weer weg. Moe en voldaan meetten wij nog eens hun schade op en gingen naar bed. Een uur en 13 mins later ging het alarm van de wagen af .... we veerden (bijna) allemaal recht en Ockie vloog naar de deur in zijn slip, maar vond de sleutel niet. Ik ging mee naar beneden maar 't was donker dus ik weer naar boven achter de pilelucht maar er was niets aan de hand. Toen Ockie terug in de kamer kwam in vol ornaat was ons Mie ook wakker en verschoot zich een ongeluk en wist niet wat er aan de hand was (blijkbaar goei oordoppen...) ..... Loos alarm !! Een uur later were vandadde Ockie were naar beneen en wat bleek ...... Onze auto heeft geen alarm .... HET WAS BUURMANS AUTO.... Vandaag zijn we naar de watervallen getrokken. Foto's staan op Facebook.
Tot morgen ofzo .....