GOD AND CAPTAIN CHAOS

Two Americans, twee Nederlanders, Ockie, de Afrikaner Boer, Vincent,an english speaking Suid Afrikaan en "Captain Chaos" the bamboo lemuur zorgden voor de days of our live. Stel u voor: een bootje dropt ons op een zandstrandje, 10 meter verder staat the main building , links strand en rechts de bungalows. Er is iets meer nodig om in het paradijs te zijn. De juiste mensen!! "Nou en of" zoals Cees en Anita zouden zeggen. Voor hen was helaas geen plaats toen hun bootje aanlegde. Anita ging daar niet mee akkoord en er werd een oplossing gevonden. Ondertussen moesten nog 7 Zuid afrikanen weg om 14 uur. Vijf mins voor vertrek belde Air Mad om te melden dat de flight gecanceld was en dat morgen een andere dag was. Ockie, de Suidafrikaner Boer, zag geen worries!! Alles gereorganiseerd en iedereen blij. De zeven weg voor een wandeling rond het eiland. Dat lukt in een uur of 4-5. Mike's latere poging verging haar minder goed en ze speelde de weg kwijt ... hahaha. Rond half vier was er opnieuw telefoon. Het toestel zou alsnog om 16 uur vertrekken en the clients should go to check in. Rond half vijf zagen we het vliegerke opstijgen met de 7 afrikaner aan boord. Ondertussen hadden we van super pizza geproefd en zagen een kleine bamboo lemuur (1 jaar) rondspringen. Tijdens de lunch kwamen ook 3 ruffed tail lemuren hun bananen verorberen. Later ontdekte de Bamboo lemuur dat ik één grote zoutbron was en deed zich op verscheidene wijzen te goed aan mijn velleke. Eerst likken en als het op was, schrapen met de onderste tandjes, precies een kattetong. Dit was Mike's natte droom. Maar ja, hij zat altijd in mijn nek. De velcro op mijn pet is ondertussen ook aan vervanging toe. 'S avonds zaten we met zijn allen aan de grote tafel for dinner en hadden dolle pret. Mijn volgende dag bestond uit 2 duikjes in de voormiddag en het me verdiepen in het totaal niks doen. In de late middag speelden we kaart en de verliezer dronk Calamari Rhum. klinkt een beetje vies en na een tiental voel je de inktvissen in je maag een uitgang zoeken. We zullen het thuis eens spelen... Tijdens dinner, liet ik mij ontvallen dat ik nog geen treffelijke frietjes gegeten had in een maand... De rest is history.... ballen met tomatensaus en 8 mm frietjes. De afrikaanse jungle keuken bleek wonderwel degelijk uitgerust. iedereen droeg zijn steentje bij en het werd een feest. De frietjes werden gemeten met de schuifmaat en sommigen werden goedbevonden. De andere werden gewoon opgegeten. Morgen whale watching. Na het ontbijt trokken we de zee op om de bultrugwalvissen te zien. 3 uur dobberen en de ene na de andere walvis die zijn ding doet. Soms steekt er eentje gewoon zijn kop recht omhoog om te zien wat daar gebeurt boven water en bespioneert ons een tijdje. Na al dat geweld worden twee vislijnen uitgeworpen. Zonder enige hoop weliswaar want hier zit eigenlijk geen vis. We varen ondertussen rustig terug. Dan breekt de hydraulische leiding die de sturing van onze boot aandrijft en zijn een beetje stuurloos op volle zee. Maar daar is nu efkes geen tijd voor. Er hangt iets aan ons vislijn... en Ockie, the local incarnation of G.O.D., wordt gek. We zien een 10 kg yellowfin tonijn passeren langs de boot. Met haak in aanslag passeert hij nog eens aan de boot, maar weet zich los te maken, lacht en zwaait naar ons en vindt het genoeg voor vandaag. Nu terug naar "stuurloos". Onze boot heeft 2 motoren door meer gas te geven met ene blijven we mooi op koers. Mikey, de kleine lemuur, onderging 's avonds een naamsverandering. Met zeven aan tafel kaarten en Mikey die rondspringt, moet er iets gebeuren. Hij kegelt mijn rhum om en vindt het prettig. Ockie besluit dat het wel is geweest en wil hem opsluiten. Met een geweldige sliding door de rhum ontkomt ie aan the han of God en likt "Captain Chaos" zijn pootjes proper. Vier dagen vliegen voorbij en staan heel diep in ons geheugen gegrift. Ockie is the best !!
Nu begint de terugreis naar Tana. Hotel Jofre heeft een prachtige badkamer met ligbad. Maar ik wil maar één ding: slapen. Gisteren namiddag ook al ?? Een maand Mada eist zijn tol ??? We zien wel....
De laatste dagen passeren rustig en ondertussen zijn we weer thuis..... Wordt nog één keer vervolgd