Pirogue en Rhum Arrangee

3 dagen pirogue.
Voor we aan boord gingen van ons slagschip gingen we eerst nog 250 likstokken kopen om aan de kindjes uit te delen. Want iedereen wil een bonbon. Onze titanic (zou later blijken dat ie lek was) bestond uit 100 kg bagage, Mike en Ikke, Sun en de kapitein van de boot. Later bleek ook een verstekeling aan boord te zijn genaamd Tsjiekie (een kieken).Dit allemaal in de pirogue en wijle weg. Bij de minste beweging lijkt dat ding te gaan kantelen want het zweeft maar 10cm boven het water. Ge kunt ongeveer een half uur comfortabel in de boot zitten en daarna is uw gat naar de wup. Na een uur denk je: Waar zijn we nu weer aan begonnen.... Nog een uur of twee later later ben je Zen en kan je genieten van de omgeving... en wat een omgeving. Het best te beschrijven als een isomo achtergrond in een pretpark maar dan echt en 10 keer zo hoog en oneindig ver. Complete stilte, alleen het peddelen van de gidsen en kindjes die op de meest onmogelijke plaatsen opduiken en Salama (allo) roepen vanaf de oevers. Als plots 3 kindjes aan het baden zijn, stoppen wij en trekt Mike de toverzak open en verandert lompen in mooie nieuwe kleertjes voor de kleuters. Nog elk nen lekstok en even snel als we aanmeerden waren we weer weg. Onze eerste kameleon zat ook reeds te wachten op en bleek nadien ook de laatste te zijn op de boottrip. Onze gids zei dat er nog toeristen achter ons kwamen. Dit bleken 3 pirogues te zijn gevuld met jonge Amerikanen. Ze geloofden rotsvast in een overwinning tegen de Belgen. 's Anderendaags wisten wij wel beter. Luide radio, luidruchtig volkje en rap onze waterfrein opgetrokken dat we ze kwijt waren. Na de lunch (pilchards-vachequirit-banaan en brood) ons hier en daar weer bezig gehouden met sinterklaas spelen tot bleek dat we onze verblijfplaats moeilijk zouden halen. Mike moest de petatten schillen om de verloren tijd in te halen. Om 17.30 landden we op een zandoever en snel (voor de eerste keer) een tentje opgezet met een matras van 2 cm dik boven op het zand. Om 6 uur is het donker en dan werd Zebu steak met frietjes uit de hoed getoverd en t was lekker. Ondertussen wist Mike dat we 's anderdendaags Tsjiekie zouden opeten. Taboe voor ons Mike!! 19 uur bedtijd......We hoorden enkel nog een gitaartje, een hond in de verte en de krekels.
Na een vreselijke nacht stonden we geradbraakt op om 6 uur. Wonder boven wonder geen pijnlijke rug om in het bootje te zitten. Maar we hadden echt wreed slecht geslapen door pijn in het ganse lichaam van op t zand te liggen.We lieten een tiental locals achter die waren komen kijken wat de Vazas (blanken) daar deden.Allemaal in t nieuw gezet en wijle weer weg.De decors veranderden van zandeilandjes in zandsteenbergen naar onmetelijke grasvlakten en overal zwartjes die snoep willen.Mike bleek daagsvoordien drie keer zoveel plaats te hebben als ik. Dus bagage herschikt en wij zaten tete a tete. 's middags een spaghetti als lunch en wij verder gedobberd. Plots werd ik zo moe dat ik de rest van de namiddag geslapen heb in de pirogue (echt niet handig)best te vergelijken met slapen met één oog open om niet scheef te zakken en de boot te doen kantelen. Enkele lemuren gezien in de bomen, mensen gekleed en mooi op schema landden we op ons tweede zankbankje. Tsjiekie tijd !!! Mike zal al weggestoken in haar tent met dopjes in haar oren en de tranen in haar ogen. Ik was ondertussen vriendschappelijke onderhandelingen begonnen met de vijand om ze te overtuigen om de kip met de gouden eieren niet te slachten want ze zou er toch niet van eten. Tot overmaat van ramp begonnen ze dat kieken nog te voederen. Wij vroegen ons af waarom dat nodig was .... Er werd een vredesverdag ondertekend en Mike kon terug uit de tent om de festiviteiten te verder te zetten en te genieten van ons kieken dat meeging met de kapitein om daar een vredevol kiekensleven te leiden tot het in de pot vloog.. hahaha. Bootje terugvaren naar af duurt zeker 6 dagen. Dus geen kip geofferd pour la coupe du monde pour l'équipe belge. Hopelijk komt het deze avond nog allemaald goed voor de Belgen in de kwartfinale. Wij gaan da hier vieren met Rhum Arrangée et il y en a beaucoup... hein !! Maar da ga under niet an en we wijken af !!!! Ik ben nog vergeten zeggen dat we ongelooflijke zonsondergangen en zonsopgangen meegemaakt hebben. 'S avonds vallende sterren. Gewoon genieten van de natuur en elkaar. Meer moest dat echt niet zijn.
's Anderendaags ons naar de meet gesleept en daar begint weer een nieuw avontuur
A suivre ......